U cilju ostvarivanja javnog interesa u oblasti javnog informisanja, informišemo javnost o dijabetesu i pneumoniji.
Dijabetes je prvi rizični faktor za razvoj teške pneumonije i septičkog šoka zbog virusnih infekcija i dešava se kod oko 20% pacijenata. Dijabetes je bio označen kao najveći pomagač težine bolesti i mortaliteta u respiratornom sindromu na Srednjem Istoku (MERS-Cov). Dokazi iz epidemioloških istraživanja u regionima zahvaćenim sa SARS-CoV-2 i iz saopštenja Centra za kontrolu bolesti (Centers of Disease Control) i prevenciju (CDC) i iz drugih nacionalnih centara i bolnica pokazali su da je rizik za fatalni ishod od COVID-19 do 50% viši kod pacijenata sa dijabetesom, nego kod onih koji ne boluju od dijabetesa.
Postoji dosta hipoteza za objasnjenje povecane incidencije i tezine COVID-19 infekcije u osoba sa dijabetesom. Uglavnom, osobe sa svim vrstana dijabetesa su u povecanom riziku od infekcije zbog ostecenja prirodniog (urodjenog) imuniteta koja remete fagocitozu, hemotaksu neutrofilnih leukocita i celijski imunitet; medjutim velika frekvencija dijabetesa u teskim slucajevima COVID-19 moze potencijalno da se odnosi na vecu prevalenciju tipa 2 dijabetesa u starijih osioba. Dalje, dijabetes u starijem dobu je udruzen sa kardiovaskularnom bolescu koja sama po sebi moze da pomogne u objasnjenju udruzenosti sa fatalninm ishodima COVID-19.
Postoje najmanje dva specifična mehanizma koja mogu da igraju ulogu u COVID-19 infekciji. Prvi, da bi dostigao njegove ciljane ćelije SARS-CoV-2 zauzima jedan endokrini put koji igra glavnu ulogu u regulaciji krvnog pritiska, metabolizma i zapaljenja. Angiotenzin konvertujući – enzim 2 (ACE 2) bio je dokazan kao receptor za vezujući protein korona virusa. ACE 2 ima zaštitne efekte pre svega na zapaljenje. COVID-19 infekcija smanjuje ekspresiju ACE 2 prouzrokujući oštećenje ćelije, hiperinflamaciju i respiratornu slabost. Pokazano je da akutna hiperglikemija smanjuje pojavu ACE2 na ćeliji što može da olakša ulaz virusa u ćeliju.